کدکس از ویژگیهای متعددی برخوردار است که کار برنامهنویسی را سادهتر میکند. این ابزار میتواند توضیحات ساده به زبان طبیعی را به کد اجرایی تبدیل کند؛ برای مثال تبدیل کامنتها به قطعات کد، و خط یا تابع بعدی را بهصورت خودکار تکمیل نماید. همچنین کدکس قادر است اشکالات و باگها را شناسایی کرده و در صورت امکان اصلاح کند، واحد تستها را اجرا نماید و پیشنهادات بهبود کد را ارائه دهد.
برخی قابلیتهای کلیدی کدکس عبارتاند از:
- تولید خودکار کد (Code Generation): نوشتن خودکار توابع، کلاسها و بخشهای جدید کد با استفاده از توضیحات ورودی.
- تکمیل خودکار و پیشنهاد کد: پیشبینی و تکمیل ادامه کد در زمان ویرایش (auto-complete) و ارائه پیشنهادات هوشمند بر اساس متن زمینهی کد.
- اشکالزدایی و تحلیل کد: یافتن و رفع باگها، نوشتن تستهای واحد، و ارائه توضیح دربارهی قسمتهای مختلف کد. کدکس میتواند کد را بهینهسازی کند و کامنتهای توضیحی اضافه نماید.
- پشتیبانی از زبانهای مختلف: کدکس مهارت بالایی در پایتون دارد و با زبانهایی مانند C#، JavaScript، Go، Perl، PHP، Ruby، Swift، TypeScript، SQL و Shell نیز به خوبی کار میکند.
کدکس در اکوسیستم GitHub کاربردهای متنوعی دارد. مهمترین مثال، GitHub Copilot است؛ ابزاری که توسط GitHub و OpenAI ساخته شده و از مدلهای کدکس برای ارائه پیشنهادهای لحظهای کد در محیطهای توسعه (IDE) استفاده میکند. با نصب افزونهٔ Copilot در ویرایشگرهایی مانند Visual Studio Code یا JetBrains، میتوانید هنگام نوشتن کد از پیشنهادات هوشمندانه بهرهمند شوید؛ مثلاً Copilot میتواند بر اساس توضیحات شما کل یک تابع را تکمیل کند یا کد boilerplate را بنویسد.
از سوی دیگر، خود کدکس در ChatGPT امکان ادغام مستقیم با مخازن GitHub را فراهم کرده است. کاربران میتوانند حساب GitHub خود را از طریق بخش Deep Research به ChatGPT متصل کنند و سپس مخازن پروژه را در اختیار کدکس قرار دهند. در این حالت، کدکس میتواند درخواستهای برنامهنویسی شما را روی کد واقعی مخزن اجرا کند؛ مثلاً یک ویژگی جدید پیادهسازی کرده یا باگی را برطرف کند و سپس تغییرات را در یک شاخه جدید اعمال نماید. پس از تکمیل کار، میتوانید نتیجه را بررسی کنید و در صورت نیاز یک درخواست Pull Request از همین محیط ایجاد کنید. حتی در محیط خط فرمان نیز با استفاده از Codex CLI (رابط خط فرمان کدکس) میتوان وظایف برنامهنویسی را خودکار کرد. برای مثال، در GitHub Actions میتوان Codex CLI را پیکربندی کرد تا در هر انتشار (Release) تغییرات دلخواه را (مانند بروزرسانی خودکار CHANGELOG) اعمال کند.
آموزش گامبهگام: استفاده از کدکس در GitHub
- ارتقاء به ChatGPT Plus: ابتدا مطمئن شوید اشتراک ChatGPT Plus را خریداری کرده و وارد حساب کاربری خود شدهاید. استفاده از کدکس در حال حاضر نیازمند اکانت پلاس (یا پرو) است.
- اتصال حساب GitHub: به تنظیمات ChatGPT بروید و در بخش Connected Apps گزینهی اتصال GitHub را انتخاب کنید. پس از اعطای مجوزهای لازم، مخازن مورد نظر خود را برای ChatGPT فعال نمایید.
- انتخاب پروژه: در محیط گفتگوی ChatGPT حالت Deep Research را فعال کرده و مخزن GitHub مدنظر خود را انتخاب کنید. اکنون ChatGPT به محتوای کد دسترسی دارد و میتواند آن را آنالیز نماید.
- تعریف وظیفه و دریافت کد: با زبان طبیعی وظیفهٔ مورد نظر خود را بیان کنید. برای مثال بنویسید «یک تابع بهنام calculateTotal برای جمع اعداد بنویس» یا «این باگ در بخش ورودی کاربر را برطرف کن». کدکس با بررسی مخزن، کد مناسب را تولید کرده و تغییرات لازم را اعمال میکند. در پایان، گزارش اجرا و نتایج تستها نمایش داده میشود تا بتوانید آنها را بررسی کنید.
- یکپارچهسازی تغییرات: پس از اطمینان از صحت تغییرات، میتوانید آنها را در شاخهٔ اصلی پروژه ادغام کنید. کدکس به صورت خودکار میتواند درخواست Pull Request بسازد تا بتوانید تغییرات را در GitHub مشاهده و تایید کنید.
- استفاده از Codex CLI (اختیاری): برای کار در محیط لوکال میتوانید ابزار Codex CLI را نصب کنید. با دستور npm install -g @openai/codex و تنظیم متغیر محیطی OPENAI_API_KEY به عنوان کلید OpenAI، قادر خواهید بود دستورات کدکس را در ترمینال اجرا کنید. برای مثال دستور codex "Refactor the Dashboard component to React Hooks" به طور خودکار آن کامپوننت را بازنویسی کرده، تستها را اجرا و تغییرات را نمایش میدهد.
دسترسی به کدکس
در چت جی پی تی پلاس در منوی سایدبار چپ ، گزینه codex را انتخاب کنید و با احراز مجدد اکانت و لاگین به اکانت گیت هاب ، به اکانت خود متصل شوید. در ادامه می توانید با انتخاب پروژه های مختلف با دو گزینه ask و code به بررسی مفهوم و معماری کد و در ادامه به کدنویسی با کدکس بپردازید. فراموش نکنید که codex می تواند در مستندسازی کردن کد های شما نیز کمک به سزایی کند.
ارتباط کدکس با GPT-4 و تفاوت با نسخههای قبلی
کدکس بر پایهی مدلهای GPT اپنایآی توسعه یافته است. نسخههای اولیه کدکس (مانند Codex API) مبتنی بر مدلهای GPT-3 بودند و برای برنامهنویسی بهینه شده بودند. مدل جدید codex-1 که در کدکس مورد استفاده قرار میگیرد، بر اساس OpenAI o3 ساخته شده و امکانات ویژهای مانند اجرای تستهای خودکار و حفظ سبک کد برنامهنویسان را دارد. در مقابل، GPT-4 (OpenAI o4) یک مدل عمومیتر و پیشرفتهتر است که در خود ChatGPT نیز به کار میرود. هرچند GPT-4 قابلیت تولید و تکمیل کد را داراست، اما تمرکز اصلی آن گستردهتر بوده و به صورت یک دستیار کلی عمل میکند. کدکس بهعنوان یک عامل مستقل طراحی شده تا وظایف برنامهنویسی مشخص را مستقیماً در مخزن کد اجرا و مدیریت کند؛ به همین دلیل میتواند در محیط توسعه به صورت تخصصیتر و کارآمدتر استفاده شود.
مزایای استفاده از کدکس در فرآیند توسعه
استفاده از کدکس به توسعهدهندگان کمک میکند روند تولید کد را بهطور چشمگیری تسریع کنند. بر اساس آزمایشهای OpenAI، کدکس میتواند بسیاری از وظایف تکراری (مثل بازنویسی کد، اجرای خودکار تست و نوشتن مستندات) را در پسزمینه انجام دهد و تمرکز مهندسان را روی مسائل پیچیدهتر حفظ نماید. به این ترتیب با کاهش جابهجایی ذهنی (context-switching) و بهکارگیری هوش مصنوعی برای برطرف کردن باگها و پیشنهاد بهبودها، تیمهای توسعه میتوانند سریعتر نرمافزار را توسعه داده و کیفیت محصول را افزایش دهند.
علاوه بر این، کدکس توانایی کار همزمان روی چند وظیفه را دارد. میتوان چند عامل (Agent) کدکس را به طور موازی برای وظایف مختلف (مانند افزودن ویژگی جدید، رفع چند باگ یا نوشتن واحدهای تست) به کار گرفت تا بدینترتیب بهرهوری تیم و سرعت انتشار کد افزایش یابد. این امکان موازیسازی، یکی از مزایای کلیدی کدکس برای پروژههای بزرگ و تیمی به شمار میآید.